Kinderverhalen deel 2: Dikke Meester Gerrit

• Geplaatst op 29 Juli 2015
• Door Anneke Polderman
• 0

Lisa en Lea mogen helemaal alleen naar de bibliotheek gaan.
Daar zoeken ze boeken uit met heel veel plaatjes.
Als ze weer thuis zijn moet Lea op de bank gaan zitten.
` Ik ga voorlezen,’ zegt Lisa.
`Als de bladzijde uit is mag je het plaatje zien.’

`Je kunt niet eens lezen!’ Roept Lea

` Dat kan ik wel,’ en ze fluistert in Lea`s oor, ` we doen net alsof.’

Lea giechelt, het kriebelt aan haar oor.

Lisa pakt een groot boek uit de tas en begint met voorlezen, luister maar:

` Dikke meester Gerrit heeft helemaal geen voortanden.

Dat komt omdat hij met zijn snufferd op het stuur van zijn fiets is gevallen.’

` A ah,’ roept Lisa, `je zei snufferd.’

Ze moeten allebei lachen.

` De bril van dikke meester Gerrit staat scheef,’ roept Lisa, en ze trekt een gek gezicht.

` Rinkel de kinkel, de fietsbel van dikke meester Gerrit valt op de grond.’

` Ik wil het plaatje zien,’ roept Lea.

Ze grist het boek uit Lisa`s handen.

` Ik zie helemaal geen dikke meester Gerrit,’ roept Lea.

` Ik zie wel een hele grote bruine beer!’

` Dat is dikke meester Gerrit,’ lacht Lisa.

` Ik ga ook een boek schrijven,’ zegt Lea.

` Ja,’ roept Lisa, `dan maken we een bibliotheek.

Lea pakt een stapel papiertjes.

Op ieder papiertje tekenen ze iets.

Lea rent naar buiten en roept: `De boom is de bibliotheek!’

De boom heeft lage dikke takken.

Lea en Lisa klimmen erin.

Alle papiertjes prikken ze aan de takjes.

Als pappie uit zijn werk komt, kijkt hij naar de boom.

` Is de boom jarig?’ Vraagt hij.

` Nee!’ Roepen Lea en Lisa, ` dat is onze bibliotheek.’

` Dan wil ik graag boeken lenen,’ zegt pappie.

Hij klimt in de boom, `ik neem ze allemaal,’ zegt hij.

` Lezen..! lezen..!’ ropen Lea en Lisa.

Pappie zuigt even aan zijn duim, kijkt op de papiertjes en begint met voorlezen.

Luister maar: ` Er was eens een dikke politie agent.

Hij reed iedere avond op zijn fiets door het dorp.

Speurend keek hij dan om zich heen of alles veilig was.

Op een avond.

Het was al donker.

Zag hij een varkentje lopen.

De politie agent dacht; dat varkentje is verdwaald.

Ik breng dat varkentje terug naar de boer.

Hij tilde het varkentje op en zette hem op zijn bagagedrager.

De politieagent zei: `varkentje, zit je goed?’

Het varkentje zei: `Fuut…

Het hele verhaaltje is uut.’

Groetjes Anneke Polderman (mama van 8 kids)